|
Eens een internationaal gezin, voor altijd een internationaal gezin. Hoe we ook zouden willen proberen volledig geïntegreerd te zijn in de Poolse samenleving… Zelfs onze kinderen ontkomen er niet aan.
Over Jonathan’s omzwervingen hebben we meerdere malen geschreven, en het zou zomaar kunnen dat hij binnenkort weer een volgend continent aan z’n lijstje toevoegt. Wij als ouders verbazen ons over steeds minder. En we blijven hard bidden en voorbede vragen.
Maar ook Jadwiga doet ons versteld staan. Niet alleen is ze inmiddels na Pools, Engels en Spaans met haar vierde taal bezig, Duits, jawel, nog voor haar 16e, maar ook haar beste vriendin op school is geen Poolse. Ela, uit Belarus, heeft in Jadwiga een loyaal, hardwerkend maatje, op wie ze aankan.
En met relatief minder gezinsperikelen kunnen zowel Maja als ik, Reinier, ons met toewijding inzetten voor anderen! Of dat nu persoonlijke hulp is, of strategische projecten als Evangelisch Polen. We genieten ervan. |
